Wetswijziging voor partneralimentatie: Kunt u aangeven wanneer de wetswijziging voor een verkorting van de partneralimentatie van kracht wordt? Kijk vooral naar de vele reacties en schrijnende verhalen. Er lopen nu twee trajecten voor wetgeving. Is samenvoeging een mogelijkheid?
19 juni 2015: Technische informatie over de publicatie Voorstel van wet van de leden Van Oosten, Recourt en Berndsen-Jansen tot wijziging van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek en van enige andere wetten in verband met de herziening van het stelsel van partneralimentatie (Wet herziening partneralimentatie). Deze publicatie zal waarschijnlijk over enkele werkdagen ook als webpagina verschijnen. Deze publicatie is op 19 juni 2015 gepubliceerd door Tweede Kamer der Staten-Generaal. De publicatie is van het type Memorie van toelichting (initiatiefvoorstel).
18 september 2015: Jeroen Recourt verwacht dat er eerst een schriftelijke ronde volgt van zowel kinderalimentatie als partneralimentatie in het najaar 2015. Hij verwacht dat in het voorjaar 2016 beide voorstellen door de Tweede Kamer worden behandeld.
14 januari 2016: De Nederlandse Vereniging voor Rechtspraak heeft op 14 januari 2016 een advies ‘Advies op het initiatief-wetsvoorstel herziening partneralimentatie‘ uitgebracht aan kamerlid Recourt.
13 maart 2016: Reactie kamerlid Swinkels op vraag naar datum behandeling nieuwe wet in de Tweede kamer.
@Vraagde2ekamer ; het wachten is op het advies van de Raad van State.
— Judith Swinkels (@judswink) 13 maart 2016
22 april 2016 (advies RvS) en 8 september 2016 (reactie initiatiefnemers): ‘Advies van de Raad van State en Reactie van de initiatiefnemers‘.
14 maart 2017 – Nota van Wijziging: Voorstel van wet van de leden Van Oosten, Recourt en Swinkels tot wijziging van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek en van enige andere wetten in verband met de herziening van het stelsel van partneralimentatie – Wet herziening partneralimentatie Ontvangen 14 maart 2017.
Vraag aan D66, de PvdA, de PVV en de VVD (23 december 2014, kamerlid Berndsen, kamerlid Recourt, kamerlid Helder en kamerlid van der Steur)
Enige tijd is er bij de politieke partijen aandacht voor het verkorten van de duur van de partneralimentatie. Kan er tevens aandacht komen voor verandering / beëindiging partneralimentatie bij het bereiken van de pensioenleeftijd. Mijn voorbeeld is dat bij de scheiding in 2009 een alimentatiebedrag is vastgesteld. In juli 2013 werd ik 65 jaar en vanaf die datum ontving mijn ex vrouw bovenop de alimentatie ook nog haar gedeelte van mijn pensioen. Volgend jaar juli wordt zijzelf 65 en zal vanaf oktober 2015 AOW ontvangen en haar deel van mijn pensioen. Het is toch van de gekke dat ik vanaf dat moment van het gedeelte van mijn pensioen waar ik recht op heb ook nog eens alimentatie moet betalen. Mijns inziens moet vanaf het moment dat de personen beiden de AOW leeftijd bereiken een automatisme zijn dat de alimentatie stopt en de wet pensioenvereffening wordt toegepast. Momenteel is het bij tegenwerking van de ex-partner alleen mogelijk na tussenkomst van de rechter. Mijns inziens is het niet nodig en ook financieel onbegrijpelijk dat ons rechtssysteem hiervoor gebruikt wordt.
Antwoord van D66 (25/1/15, kamerlid Berndsen)
Aangezien ik niet de eerste indiener ben kunt u deze vraag beter neerleggen bij de heer van der Steur als eerste indiener.
Antwoord van de PvdA (11/2/15, kamerlid Recourt)
De verdeling van de pensioen en de partneralimentatie hebben in eerste instantie niets met elkaar te maken. Een pensioen is een verzekering dat op een afgesproken tijdstip vrijkomt en dan ook wordt uitgekeerd. Het pensioen wordt uitgekeerd aan beide ex-partners als de pensioendatum is bereikt voor de begunstigde. Daarbij speelt de leeftijd van de begunstigden een ondergeschikte rol zoals wel het geval is bij de AOW. In die zin is het terecht dat uw ex-vrouw op het moment dat uw pensioen uitgekeerd wordt haar deel op het zelfde moment krijgt. Uw vrouw kan haar het pensioen dat zij heeft opgebouwd ook eerder laten ingaan. Dit betekent dat ook het pensioen van u eerder in gaat. Als dit tot hele onwenselijke situaties leidt, dan kan de ex-partner via conversie het eigen deel later laten ingaan (zie brochure: ‘Verdeling van ouderdomspensioen bij scheiding onder 9 en 10‘). Wellicht heeft u hier gebruik van gemaakt. Een andere mogelijkheid is het pensioen middelen? U heeft hier afspraken over kunnen maken tijdens het huwelijk of tijdens de scheiding. Wanneer het pensioen verevend wordt, dan verandert er op het moment van uitbetaling van het pensioen het een en ander aan inkomen en draagkracht van de partners. Wanneer er op dat moment ook nog alimentatie wordt betaald, kan de hoogte hiervan om deze reden worden gewijzigd. Een en ander is natuurlijk met name afhankelijk van de afspraken die over de partneralimentatie zijn gemaakt.
Antwoord van de VVD (23/2/15, kamerlid van der Steur)
Wij nemen dat mee in ons wetsvoorstel herziening partneralimentatie.
Geen antwoord van de PVV (23/3/15, kamerlid Helder)
Na 3 maanden en twee keer rappelleren is geen antwoord ontvangen.
Vraag aan het CDA, D66, de PvdA en de VVD (2 september 2011, kamerlid van Toorenburg, kamerlid Berndsen, kamerlid Recourt en kamerlid van der Steur)
Kunt u mij aangeven wanneer de wetswijziging voor een verkorting van de partneralimentatie van kracht wordt? (Voor meer informatie zie de reacties)
Antwoord van de VVD (7/9/11, kamerlid van der Steur)
In de afgelopen jaren heeft de VVD veel brieven en e-mails van mensen gekregen over het alimentatiestelsel. De VVD vindt dat in veel gevallen de alimentatieverplichting te hoog is en de duur ervan te lang. De VVD wil daarom de wetgeving aanpassen om het alimentatiesysteem te wijzigen. Momenteel werkt de VVD samen met Kamerleden van andere partijen in de Tweede Kamer aan een initiatiefwetsvoorstel om het Nederlandse alimentatiestelsel te wijzigen. Doel van de wijziging o.m. de regeling te vereenvoudigen en de alimentatieduur te bekorten. Naar verwachting zullen de partijen na het reces een initiatiefnota aan de Kamer presenteren op basis waarvan een voorstel tot wetswijziging zal worden opgesteld. Het tijdstip van indiening is op dit moment nog niet bekend. De partijen streven er na zo snel mogelijk na het reces van de Tweede Kamer de initiatiefnota in te dienen. Ik moet u er op wijzen dat een wetswijziging enige tijd zal kosten. De behandeling is mede afhankelijk van de agendering van een initiatief op de agenda van de Tweede Kamer. De ervaring leert dat dit soms meer dan een jaar kan duren afhankelijk van de agenda van de Tweede Kamer. De wijziging van de wet die nodig is om het alimentatiestelsel aan te kunnen passen, kan daarom langer dan twee tot drie jaar duren. Ik hoop u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd. U kunt er van verzekerd zijn dat de VVD aandacht zal blijven houden voor de alimentatieproblematiek en er naar streeft de wet- en regelgeving zo snel mogelijk aan te passen.
Antwoord van D66 (27/9/11, kamerlid Berndsen)
D66 streeft er naar samen met de PvdA en de VVD een initiatiefvoorstel in te dienen voor het kerstreces. Zoals de collega van de VVD heeft aangegeven, kan het enkele jaren duren voor dat een wetswijziging daadwerkelijk van kracht wordt. Bovendien kent Nederland het legaliteitsbeginsel, waardoor de wetgever in het algemeen niet met terugwerkende kracht regels op kan leggen. Dit betekent dat, indien het voorstel aangenomen wordt, deze alleen zal gelden voor nieuwe gevallen.
Geen antwoord van het CDA (2/12/11, kamerlid van Toorenburg)
Na 3 maanden en twee keer rappelleren is geen antwoord ontvangen.
Geen antwoord van de PvdA (2/12/11, kamerlid Recourt)
Na 3 maanden en twee keer rappelleren is geen antwoord ontvangen.
Vraag aan het CDA, D66, de PvdA en de VVD (22 februari 2011, kamerlid van Toorenburg, kamerlid Dijkstra, kamerlid Hamer en kamerlid van der Steur)
Waarom is er nog steeds volgens de wet een periode van maximaal 12 jaar voor het betalen van partneralimentatie? Ter info: ik ben in 2005 gescheiden (na 6,5 jaar partner registratie), kinderloos en heb mbv een mediator een convenant op laten stellen en vastgelegd bij de notaris. Hierin is destijds een alimentatie bedrag vastgesteld op basis van de geldende normen, volgens de wet. Destijds dacht ik hieraan goed gedaan te hebben, alleen nu weet ik beter. Deze wet is niet meer van deze wereld, daar de ontvanger geen enkele verplichtingen heeft en geen enkele prikkel om fulltime te gaan werken, integenstelling tot de betalende partij. Daarnaast wordt ik als betalende partij ook nog eens gestraft bij het aangaan van een nieuwe vaste realatie. In deze tijd van zogenaamde emancipatie lijkt het me toch wel eens tijd worden hierin enige verandering in aan te brengen! Wie gaat zich hier eens sterk voor maken?
Antwoord van D66 (25/2/11, kamerlid Dijkstra)
D66 vindt net als u dat partneralimentatie aan modernisering toe is. Het huidige systeem prikkelt de partner niet om economisch zelfstandig te worden. Wij vinden dat iedereen de kans moet krijgen om zich te ontplooien. D66 wil de regeling voor partneralimentatie daarom hervormen. Deze moet niet alleen gericht zijn op compensatie, maar ook op financiële onafhankelijkheid. D66 wil deze discussie graag agenderen in de Tweede Kamer.
Geen antwoord van het CDA (3/6/11, kamerlid van Toorenburg)
Na 3 maanden en twee keer rappelleren is geen antwoord ontvangen.
Geen antwoord van de PvdA (3/6/11, kamerlid Hamer)
Na 3 maanden en twee keer rappelleren is geen antwoord ontvangen.
Geen antwoord van de VVD (3/6/11, kamerlid van der Steur)
Na 3 maanden en twee keer rappelleren is geen antwoord ontvangen.
Forum: ‘Alimentatieleed‘ op http://alimentatieleed.freeforums.net
Website: ‘Alimentatie Terreur‘ op http://www.alimentatieterreur.org
Mail commissie Veiligheid en Justitie
Willen we partneralimentatie goed onder de aandacht krijgen, moeten we met z’n allen een mail sturen naar het mail adres:
cie.vj@tweedekamer.nl
In de mail jouw verhaal over de partneralimentatie. Hier wordt officieel op gereageerd middels een brief en de inhoud behandeld in de commissie Veiligheid en Justitie. Als we dit massaal doen, gaat het zeker helpen. Let op vergeet jouw adres gegevens niet. Zie als voorbeeld onderstaande reactie van de commissie:
‘Geachte Paul, dank voor uw bericht. Graag verzoek ik uw bericht nogmaals te verzenden naar de commissie V&J (cie.vj@tweedekamer.nl) , maar dan voorzien van uw adresgegevens. Uw bericht kan dan in behandeling worden genomen en wordt dan ook betrokken bij de verdere behandeling van het wetsvoorstel. Excuses voor het ongemak, maar wij zijn verplicht deze gegevens te vragen. Deze worden overigens niet gepubliceerd of aan derden verstrekt.’
Ard van der Steur (VVD) op twitter op 12 november 2013
‘Erik’ (zie reactie van 13 november 2013)
Ard van der Steur op 12 november op twitter: “De hele avond is gereserveerd voor de wetsvoorstellen #partneralimentatie en #kinderalimentatie. We maken goede vorderingen maar niet klaar”
Louis Bontes (PVV) aan D66, PvdA en VVD
‘KM te A’ (zie reactie van 24 september 2013) kreeg mail van een beleidsmedewerker van het ministerie van Veiligheid en Justitie met de volgende inhoud: ‘Het debat over het initiatiefwetsvoorstel Partneralimentatie is helaas door de voorzitter van de Tweede Kamer met onbekende reden verplaatst van oktober naar november. Helaas lijkt het erop dat het wetsvoorstel geen meerderheid zal halen in de Tweede Kamer. Louis Bontes heeft onderstaande mail verstuurd naar de woordvoerders van andere partijen (VVD, PvdA en D66). Het antwoord op deze mail was helaas niet positief. Desondanks zullen wij proberen deze partijen te overtuigen het wetsvoorstel te steunen tijdens de plenaire behandeling.’
Geachte collegae, Zoals u wellicht weet, staat mijn initiatief wetsvoorstel ‘beperken duur partneralimentatie’ in de plenaire agenda gepland voor de week van 17, 18 en 19 september. Uit de initiatiefnota partneralimentatie die u destijds heeft ingediend, blijkt dat het terugbrengen van de duur van de partneralimentatie naar een termijn van maximaal 5 jaar, één van de kernpunten uit uw nota is. Dit is ook de kern van mijn wetsvoorstel. Belangrijk verschil met uw nota is dat u uitzonderingen benoemt in geval er sprake is van (jonge) kinderen of een lang huwelijk. Ik wil dit maatwerk in principe neerleggen bij de rechter of middels vastgelegde afspraken tussen de betrokkenen. Ik wil u hierbij mededelen dat ik zeer ruimhartig naar eventuele amendementen van uw kant inzake mijn wetsvoorstel zal kijken. Ik weet niet exact wat de stand van zaken is m.b.t. uw eigen initiatief wetsvoorstel, maar wellicht kunnen we veel tijd besparen in het algemeen belang door met amendementen dichter bij elkaar te komen. Ik zie uw amendementen graag tegemoet.
Reactie PvdA op 5 juni 2013
Op 5 juni 2013 geeft ‘Anoniem’ aan (zie reacties) de volgende formele reactie gekregen te hebben van de PvdA: ‘De VVD heeft samen met andere partijen een initiatiefnota gepresenteerd die ziet op een wijziging van het stelsel van partneralimentatie. In de komende maanden werken de partijen deze nota uit tot een wetsvoorstel. De uiteindelijke inwerkingtreding van het wetsvoorstel hangt af van de behandeling door de Raad van State en goedkeuring door de Tweede en Eerste Kamer. De ervaring leert dat dit traject minimaal een jaar in beslag neemt. Daar de partijen afhankelijk zijn van de Raad van State en de agendering van het voorstel in de Tweede Kamer door de voorzitter van de Tweede Kamer, is het niet met zekerheid te zeggen wanneer behandeling en inwerkingtreding zal plaatsvinden. Dat het wetsvoorstel er nog niet is, betekent niet dat wij niet aan het werk zijn. Wij hebben regelmatig overleg met partners uit het veld die ons adviseren over de invulling van de wet. Sinds kort zijn wij in overleg met wetgevingsambtenaren die voor ons de wetstekst maakt. Wetgeving is, helaas, een ingewikkeld proces. Wij streven naar een kwalitatief goede wet en dat vergt tijd. Dat neemt niet weg dat wij onze uiterste best zullen doen om zo snel als mogelijk de wet bij de Kamer in te dienen. Het spijt mij u niet meer duidelijkheid op dit punt te kunnen verschaffen. In de wet zal een overgangsregeling worden opgenomen die verschillen tussen de oude en de nieuwe situatie verzacht. Het staat partijen ondertussen vrij om met wederzijdse instemming op de nieuwe wettelijke regeling te anticiperen. Indieners overwegen om de voordelen van de nieuwe regeling bijvoorbeeld bij wijziging van omstandigheden (deels) ten goede te laten komen aan de betalende partner. Totdat de nieuwe wettelijke regeling is ingegaan zal de rechter gebonden zijn aan de oude afspraken tenzij de rechterlijke macht, bijvoorbeeld in de Trema werkgroep, op de nieuwe berekeningsmethodiek anticipeert.’
Reactie VVD op 28 november 2012
Op 28 november 2012 geeft ‘Jan’ aan (zie reacties) de volgende formele reactie gekregen te hebben van de VVD: ‘Dank voor uw e-mail. In antwoord op uw vraag kan ik u als volgt berichten. Ook in het nieuwe regeerakkoord is er ruimte voor verandering van de partneralimentatie. In de komende maanden zullen de partijen de nota partneralimentatie uitwerken tot een wetsvoorstel. De uiteindelijke inwerkingtreding van het wetsvoorstel hangt af van de behandeling door de Raad van State en goedkeuring door de Tweede en Eerste Kamer. De ervaring leert dat dit traject minimaal een jaar in beslag neemt. Daar de partijen afhankelijk zijn van de Raad van State en de agendering van het voorstel in de Tweede Kamer door de voorzitter van de Tweede Kamer, is het niet met zekerheid te zeggen wanneer behandeling en inwerkingtreding zal plaatsvinden. Het spijt mij u niet meer duidelijkheid op dit punt te kunnen verschaffen.’
Vergaderjaar 2012 – 2013
- Vergaderjaar 2012 – 2013, 33311 – kamerlid Bontes: Advies van de Raad van State over ‘Voorstel van wet voor beperken duur partneralimentatie.
- Vergaderjaar 2012 – 2013, 33311 – kamerlid Bontes: Nieuwe versie ‘Voorstel van wet voor beperken duur partneralimentatie’ na het advies van de Raad van State.
Vergaderjaar 2011 – 2012
- Vergaderjaar 2011 – 2012, 33311 – kamerlid Bontes: Voorstel van wet voor beperken duur partneralimentatie.
- Vergaderjaar 2011 – 2012, kamerleden Berndsen, Recourt en van der Steur: Initiatiefnota Partneralimentatie
· Permalink
Wanneer kunnen we behandeling wetvoorstel inzake duur panter alimentatie verwachten. Dit n.a.v. het voorstel van de PVV om e.e.a te limiteren op 5 jaren.
· Permalink
Het is inmiddels 2014 en er komt maar geen schot in deze zaak. Ik ben sinds 26 april 2013 getrouwd en mijn man betaald partneralimentatie en kinderalimentatie €1200,- voor de partner €600,- en voor de kinderen €600 (3 kinderen). In 2009 is hij werkeloos geraakt en ging in de WW flink achteruit in loon. Hij heeft toen een e-mail verzonden naar zijn ex met het verzoek haar partneralimentatie te verlagen naar €350,- per maand. Zij heeft nooit met enig weerstand gereageerd om dit verzoek en zo geschiede. Mijn man betaalde haar vanaf toen €750,- Dit is tot op heden nog steeds zo. Mijn man heeft in 2010 een nieuwe baan gevonden en zit pas dit jaar weer op het oude niveau qua loon. Nu heeft zijn ex ons via net NLAI (brief kwam een paar dagen voor kerst 2013 binnen) verzocht de “achterstand” in alimentatie binnen 5 dagen na dagtekening te betalen een bedrag van €26.000,- Zelf heeft ze al een baan sinds 2004 waar ze kunstmatig voor zorgt samen met haar werkgever dat haar inkomen onder de €1000,- blijft , anders mag mijn man haar partneralimentatie verlagen met 50%. De kinderen mogen we bijna nooit zien, verjaardagen, vaderdag, kerstdagen, oud en nieuw en de verjaardagen van hun stiefbroer en zusje mogen ze van hun moeder niet komen. Regelmatig komen ze bij ons klagen dat ze nooit iets krijgen en dan gaan wij met ze naar de winkel en voorzien ze van nieuwe schoenen en kleding. Ik begrijp niet dat de rechters in NL niet eerlijker naar de algehele situatie kijken en de vrouw niet verplicht om in haar eigen levensonderhoud te voorzien binnen een aantal jaar, net zoals dat gebeurt als je een WW uitkering ontvangt. Ze worden totaal niet gestimuleerd en de financiële ondergang van de man en zijn nieuwe gezin word niet naar waarde geschat. Een van de kinderen wilde 2 jaar geleden bij ons in huis komen wonen. Dit werd echter d.m.v. bedreigingen tegen gehouden. Er werd gezegd dat ze haar hypotheek anders niet meer kon betalen, omdat mijn man dan het deel van zijn kinderalimentatie niet meer hoefde te betalen.
Lang verhaal, maar VVD en D66 zorg er a.u.b. voor dat de herziening er gauw doorkomt en dat huidige situaties ook door de rechters beter beoordeeld gaan worden! Dit is allemaal zo oneerlijk.
· Permalink
Beste VVD en D’66, ik ben in 2004 gescheiden en door de rechter is toen beslist dat ik per maand € 600 kinderalimentatie voor mijn 3 kinderen moest betalen en voor mijn ex € 600 partneralimentatie. In juli 2009 ben ik werkeloos geraakt en door het maximale dagloon 60% minder gaan verdienen. Ik heb mijn ex vrouw daar toen van op de hoogte gesteld en de partner alimentatie aangepast naar rato van mijn salaris. In mijn ogen toen zelfs nog teveel, gezien mijn inkomen. Om de alimentatie te kunnen betalen heb ik toen ook gelijk een betalingsregeling hypotheek bij de ING aangevraagd en ontvangen. In mijn 10 maanden werkeloosheid altijd het afgesproken bedrag betaalt en in 10 maanden een extra hypotheekschuld opgebouwd, welke ik na het verkrijgen van een baan moest af gaan lossen. Mijn nieuwe betrekking had een salaris wat in 2010 nog € 600 lager was dan de initiële 1e berekening van 2004 en ik ben het bedrag blijven betalen wat toen afgesproken was, ondanks dat ik voor 1 kind niet meer hoefde te betalen, dus eigenlijk € 200 per maand weer meer betaalt. In de jaren van 2009 tot afgelopen december 2013 is er door mijn ex nooit bezwaar gemaakt en heeft ze in mail wisselingen nooit iets geëist, of opgemerkt over de regeling van 2009. In de jaren 2009 t/m 2013 werden mijn kinderen ( bewust) verwaarloosd, kwamen bij mij met vieze kapotte kleren, gaten in de schoenen, in de winter met een zomerjas….en wie gingen kleren en schoenen kopen…jawel vader en zijn nieuwe vrouw en dit ging jaar in jaar uit door. 1 kind werd zelfs door de kinderbescherming in een overleg besproken, wegens slecht gedrag en prestaties op school. De moeder gaf toen aan dat hij onhandelbaar was en niet meer thuis in de hand te houden was. Ik ben bij al deze vergaderingen aanwezig geweest en de moeder is hier nooit op komen dagen. Zijn mentor vond dat het beter was dat hij bij vader ging wonen ivm duidelijke regels en de zorg voor hem. Mijn zoon stemde daar mee in, maar op het laatste moment blies hij alles af wegens bedreigingen vanuit zijn thuis situatie (moeder zou dan een deel kinderalimentatie en andere toeslagen verliezen en haar hypotheek niet meer kunnen voldoen). Vlak voor kerst 2013 viel er een aanslag van € 26.000 vanuit het NLAI op de mat of ik even binnen 5 dagen wilde betalen. Achterstand van 2009 t/m 2013. Buiten het feit dat het al belachelijk is dat een vrouw met kinderen die naar het voortgezet onderwijs gaan, willens en wetens niet wil werken, omdat het geld lekker binnenkomt, blijkt dat haar loon vanaf 2004 t/m 2013 nog nooit boven de door de rechter bepaalde grens van € 1000 bruto per maand gekomen is (terwijl ze 2 dagen per week meer is gaan werken?). Inmiddels ben ik in 2013 getrouwd en wat scherts mijn verbazing, het salaris van mijn huidige vrouw gaat men ook mee berekenen? Waanzin ten top. Waar de ene familie keihard werkt voor eigen onderhoud, kan een ander lekker op de bank gaan zitten en geld toegestopt krijgen, wegens een belachelijke wet die alleen in NL voorkomt. Ik heb nu noodgedwongen een dure advocaat in de arm genomen, maar vraag mij af of deze advocaat wat voor mij kan betekenen mbt een nieuwe officiële draagkrachtberekening. Met vriendelijke groet, Jaap van de Meent
· Permalink
Ik wil even reageren. Betaal nu inmiddels 7 jaar alimentatie aan mijn ex , mijn tweede vrouw waar ik geen kinderen bij heb, en maar 5 jaar getrouwd ben geweest, die inmiddels een nieuwe vriend heeft ,( hij slaapt drie dagen in de week bij mijn ex, dit mag volgens de nederlandse wet, je woont dan niet samen). Ze gaan samen op vakantie, gaan samen boodschappen, samen naar feestjes, en dit mag allemaal maar en mevrouw gaat niet werken, ze heeft namelijk nog nooit gewerkt was haar antwoord tegen de rechter, en deze keurde dit allemaal goed, ik hoop dat de nieuwe regeling er snel komt. Kom op PVV begin eraan.
· Permalink
Het verbaast me dat er sinds november 2011 geen reacties meer zijn bijgekomen op deze site!! Op dit moment wordt er (gelukkig) weer meer aandacht aan geschonken maar helaas naar buiten toe hoor je er weinig over. Ik zelf ben er voor dat er een soort overbruggingsperiode is voor de partner-alimentatie maar dat vooral die vrouwen die in de bijstand zitten en de kinderen oud genoeg zijn, weer aan het werk gaan. In mijn eigen omgeving hoor en zie ik vrouwen die niets ondernemen en dat er vanuit het UWV ook weinig wordt gedaan. Ja zo snel mogelijk het geld weghalen bij de ex-partner maar er zelf niets voor doen. Ook helaas voor diegene die een nieuw leven op wil bouwen met een nieuwe partner wordt daar in tegen gehouden daar het inkomen van de nieuwe partner (die gewoon werkt zonder allerlei tegemoetkomingen of uitkering) wordt meegerekend en de ex-partner daarin meedeelt. Toch te zot voor woorden dat dit allemaal kan in Nederland anno 2012.
· Permalink
Ik vraag me wel eens af hoeveel “economische” huwelijken er zijn ingegeven door de huidige achterhaalde wet en regelgeving. Dit verborgen leed doet ook de situatie niet goed en kan zelfs leiden tot excessen. Partneralimentatie is prima, maar voor een beperkte periode. Statistisch gezien is de kans groot dat je na de huidige 12 jaar gelijk door kan met afdragen van opgebouwd pensioen. Als alimentatieplichtige wordt je financiële onafhankelijkheid flink beperkt. Kinderalimentatie geen discussie mogelijk, bijdrage zou door moeten lopen tot na 21e in geval van studie.
· Permalink
Ik ben erg nieuwsgierig naar de laatste status. Er zou minimaal een afnemende component in moeten zitten om te stimuleren dat de ontvangende partij zelfvoorzienend wordt. Zeker indien geen kinderen en huwelijk < 12 jaar en iemand die gewoon kan werken is 12 jaar doorbetalen zonder een plan om onafhankelijkheid en zelfvoorzienendheid te creëren erg zuur.
· Permalink
Wat een herkenbare problematiek! In alle aspecten. Ook ik gescheiden en ‘veroordeeld’ voor 12 jaar, waarvan nu 2,5 jaar gepasseerd is. Begin nu emotioneel weerbaar te worden sinds de scheiding. Je leert ermee leven, maar hoe. Schulden en achterstallig onderhoud, geen geld over voor studie of cursus, of een weekendje weg. Ik mag als ik het allemaal lees nog van redelijk geluk spreken, maar van het bedrag wat ik maandelijks mag overmaken kan menigeen flink de bloemen buiten zetten. Ik heb het niet eens meer over luxe, maar over levensbehoefte, onkosten, verzekeringen, aanslagen, kosten aan gezondheid (van sportschool tot extra medische toepassingen), bij alles moet ik nadenken en wikken en wegen. Leven op de goodwill van vrienden en kennissen zelfs. Ik kreeg ondanks goede baan en inkomen, te horen van de financiële adviseurs ‘U mag blij zijn dat u niet op sociaal minimum uitkomt’. De advocaat van de tegenpartij scandeerde dat mijn ex had meegewerkt aan mijn carrière. haha, laat met niet lachen, zat ze ook iedere dag om 6 uur in de trein, werkte 10-12 uur per dag, en deed een avond/deeltijd studie met zware belasting. Nee, ze had een uitkering, werkte wat zwart hier en daar, en had een auto voor de deur. Kon doen en laten wat ze wilde, prima. Dat mag ook, maar zonder kinderen, na 4 jaar het huwelijk al zat zijn, vervolgens rekken to 6 jaar, zodat ze in de 12 jaar alimentatie regeling valt. Berekend tot en met….. Ik betaal haar nieuwe huis, dat over 10 jaar afbetaald is. Ze gaat niet harder werken, maar lekker sparen van mijn toelage om alles op het droge te hebben op haar 52e. Beetje bijklussen in de zaak van haar nieuwe vriend, met wie ze echt niet gaat samenwonen, maar wel z’n vakantie betaald. Inmiddels een heuse schoevers studie (HBO nivo) rijker, maar nog niet van plan meer dan 10 uur per week te gaan werken. Dit alles wrijft ze me letterlijk en woordelijk in als ik haar mag spreken en niet weer eens kwaad op me is. Mevrouw is oppermachtig en kan of snapt nergens echt wat van. Een hoop wijsheden en de hand ophouden. Veel quasi ge-emancipeerde uitspraken, maar niets wat steek houd. Onrecht…… Ja ik heb overwogen een zwerver te worden, maar ik hou hoop. Ik ga me niet verlagen. Dat kan altijd nog. Ja ik heb overwogen alles over boord te gooien, persona non grata te zijn. En dan, zij maakt dan wel een move richting nieuwe vriendje, en blijft ergens toch alles behouden. (werk, huis, geld etc..) en ik ben dan berooid en alles kwijt (huis, baan, etc…). Dus dan maar op hele dikke blaren zitten, en hopen en duimen op een eerlijk tegenactie, of uit de politiek of van ex die misschien een keer gaat inzien dat het zo niet kan. Overigens ben ik voor parnteralimentie maar dan wel van kortere duur, en een iets normaler bedrag per maand. De regel de helft van de duur van het huwelijk lijkt me erg goed.
· Permalink
Nog een ding, graag zou ik de wetsaanpassing in overzienbare tijd gestalte zien nemen. Het is fijn dat het af en toe in de media komt en dat wel 4 tot 5 partijen het steunen. Maar maak aub de burger niet blij met een dode mus. Eveneens voor de reeds bestaande gevallen. Het kan toch niet zo zijn dat het ‘Legaliteitsbeginsel’ het voorkomt dat de mensen die nu het water aan de lippen hebben staan, geen compensatie krijgen? Dat is nog veel zuurder. Als je net op het verkeerde moment getrouwd/ gescheiden/ beroofd en genegeerd bent geweest, wordt er nog een hele dikke wortel voor je opgehangen waar je nooit aan mag komen. Waar blijft de verantwoordelijkheid van ex (ontvangende) partner. Die van mij heeft alles mee om er nog heel wat moois van te maken. Opleiding, leeftijd, connecties maar er is geen ‘push’. Ook heeft mijn ex geen zorgplicht in enige vorm. Dus je mag betalen, en niets terugverwachten. Kosten van levensonderhoud gaan omhoog, geen tijd en geld om huiselijke zaken goed te organiseren (van schoonmaak tot reparties). Alles doordat je ‘veroordeelt’ ben en waarschijnlijk blijft. AUB 2e kamer. Doe er iets aan, er is veel rechtsongelijkheid gaande!
· Permalink
Na het nieuws vorige maand (slechts 1 keer op het journaal geweest) dat de alimentatie wet nu ook echt aangepast zou gaan worden, ben ik eens gaan zoeken op internet of hier ook echt iets van gaat komen. Na jaren zeggen door de verschillende partijen dat ze het niet eens zijn met de huidige (zwaar verouderde!) wetgeving, zou dat ook tijd worden. Dan blijkt maar weer eens waar de Nederlandse politiek goed in is: praten, praten, praten, maar geen concrete maatregelen nemen. Wat mij helemaal somber stemt is het legaliteitsbeginsel, waarmee feitelijk deze aanpassing aan mij (en heel veel andere betalers) voorbij gaat. Juist in deze tijd van economische teruggang zou dit voor de betaler een extraatje geven (waardoor de noodzakelijke bezuinigingen beter opgevangen kunnen worden) en voor de ontvanger een hele harde stimulans om zelf weer verantwoordelijkheid te nemen voor eigen inkomen. Ik betaal inmiddels bijna 10 jaar alimentatie, mijn ex heeft een tijdje een baan gehad, al 2 keer een nieuwe auto gekocht (kan ik helaas niet door de torenhoge alimentatie) en na een periode van wisselende vrienden nu een vaste(re) relatie. Naast partner alimentatie betaal ik de studie van mijn beide kinderen, waar mijn ex geheel niet aan bijdraagt. Lekker makkelijk, handje ophouden, lang leve de lol. Na 10 jaar vind ik het genoeg geweest en zou ook mijn leven willen invullen zoals past bij mijn inkomen. Dus politiek Den Haag, doe eens gek, neem nu eens een keer een snel besluit! De tijd van praten is voorbij.
· Permalink
Enige verbazing is mij niet vreemd als ik moet constateren dat er wederom zo weinig mensen reageren op deze site, terwijl er zo velen zijn die tegen deze problematiek “aanlopen”. Waar blijven de reacties vanuit de politiek en vooral van alle mannen en vrouwen die hiermee geconfronteerd worden in hun leven en daardoor zo vele belemmeringen ondervinden om naar de toekomst te kijken met eventueel een nieuwe partner of misschien gewoon alleen willen blijven. Ik blijf aan de politiek vragen: kijk naar deze wet en ga er wat aan veranderen. Het is niet van deze tijd en ik vind dat de wet zeker moet gelden voor al bestaande situaties. Het is van de zotte dat als er een wetswijziging komt dit niet voor deze mensen gaat gelden. Ook deze mensen hebben recht op wat meer ruimte in hun financiën. Tenslotte zijn het wel deze mensen die vechten voor verandering en dan zou het zeer spijtig zijn als die niet kunnen profiteren van een wijziging! Kom op VVD, D66 en ook CDA en PVDA het mag niet zo zijn dat er nog jaren gewacht moet worden op een wijziging. Er zijn wel vaker wijzigingen geweest van wetten en die werden/worden dan veel sneller genomen! Ja, als de politiek er zelf voordeel uit kan halen dan kunnen de wetswijzigingen snel genomen worden maar in dit soort zaken niet!
· Permalink
@Tineke @Erwin, helemaal met jullie eens. Maar hoe gaat de politiek dit doen? Nu kunnen ze wat, of moeten we weer een kabinetscrisis doorstaan. Legaliteitsbeginsel of niet, het is juist de alimentatie betaler van vandaag die de dupe is. Geef die dan de juiste genoegdoening. @2e kamer: aub response.
· Permalink
Ik snap gewoon niet dat er helemaal geen vooruitgang schijnt te zijn in deze zaak. Het is te triest voor woorden dat mensen ongestraft 12 jaar kunnen profiteren van een ander zonder zelf ook maar een enkele verplichting te hebben: ze verschuilen zich achter de kinderen en hoeven niet te solliciteren. Ik snap best dat mensen dan maar bij elkaar blijven, omdat je keihard gestraft gaat worden voor het feit dat je gescheiden bent. Hoe kun je immers zelf een nieuw bestaan opbouwen als je moet zorgen voor twee huishoudingen? Je mag zelf het minimum overhouden en de rest gaat naar je ex. En laten we eerlijk zijn: een ex is niet voor niets een ex! Dat betekent ook dat een ieder voor zichzelf moet kunnen zorgen, maar in dit land wordt het enorm gestimuleerd om een treiterende bankhangende ex uit te hangen.
· Permalink
Ik krijg een heel raar gevoel als ik deze site bekijk en zie dat er nooit iemand vanuit de politiek reageert. IK vraag me echt af of ze er wel serieus mee bezig zijn. Nemen ze ons wel serieus of vinden ze het wel lekker makkelijk dat wij krom moeten liggen om de ex te financieren?! Graag zou ik dan ook echt een reactie willen zien waarin duidelijk wordt wat de stand van zaken is. Wanneer gaat het nu eindelijk veranderen. Ook voor de bestaande trieste gevallen.
· Permalink
In 2003 ben ik gescheiden. Inmiddels is vorig jaar september mijn jongste dochter van mijn 4 kinderen 21 jaar geworden en ben ik verlost van kinderalimentatie. Mijn ex-vrouw is altijd huisvrouw geweest en daar is niets mis mee. Wat ik echter verschrikkelijk vind is dat ik al jaren als ‘slechte vader’ word bestempeld door mijn ex-vrouw, met alle gevolgen van dien voor de relatie met mijn kinderen. Dit terwijl ons vermogen destijds van zo’n € 1,4 miljoen keurig verdeeld is en uit dit vermogen (onroerend goed) ook voor haar inkomsten zijn gekomen. Nu, 9 jaar verder, is mijn inkomen gedaald tot het nulpunt (economische crisis, leegstaand vastgoed) en kan ik haar niet meer betalen. Mijn vermogen is inmiddels lager als dat van haar. Ik krijg een toevoeging voor advocaatkosten. Mijn ex-vrouw niet! En toch verlies ik de rechtzaak als ik de alimantatie wil laten verdwijnen. Ik heb nu een netto salaris van € 3.000 en daar wordt ruim € 2.200 door het LBIO van ingehouden. Ik kan zelf niet meer leven van dit geld…. is dit Nederland? In wat voor een rechtstelsel leven wij? Hoe zit het met rechtvaardigheid? En hoe zorgt onze overheid ervoor dat mensen door dit soort situaties niet helemaal in de afgrond komen. Ik begrijp ook steeds beter dat er zoveel (mannelijke) zwervers rondlopen in steden als Utrecht en Amsterdam. Onze rechtstaat maakt mensen die vroeger succesvol waren met het maaiveld gelijk. Onze overheid mag zich diep schamen!
· Permalink
Hallo Robert, ik snap je gevoel helemaal, want ik heb net een rechtszaak verloren. Onmacht, woede en verdriet en ongeloof. Ik ga in hoger beroep, maar heb er geen vertrouwen in. En een wetswijziging is in de maak, maar dat roepen ze al zo lang. Geduld is een schone zaak, maar dat van mij is zo echt wel op. Hoe lang gaat dit nog door?
· Permalink
De vrouw wordt nog steeds beschermt hier in Nederland. Ik betaal al ruim 8 jaar alimentatie. Ben er achter gekomen dat zij werkte op jaarcontracten. Advocaat ingeschakeld. Zij neemt per direct afscheid van haar werk. Verlaging alimentatie krijg je niet voor elkaar. Oh ja mijn ex is 54 jaar, eigen huis enz. kan met gemak voor zichzelf zorgen maar wil dit niet. Mijn advocaat ziet hier geen heil meer in. De prikkeling vanuit de politiek om dit soort profiteurs aan het werk te krijgen is er niet. Wij leven in 2012. Dit is niet meer van deze tijd. En die verlaging van 12 naar 8 jaar lukt nog niet. Misschien in 2020 of nog later. Als het via subsidie gaat ja dan wel want dan kost het de staat geld dan zijn ze vanuit Den Haag er snel bij. Maar als het de burger treft is er geen belang bij.
· Permalink
Mijn vriend is 7 geleden gescheiden van zijn vrouw, omdat zij maar vond dat het allemaal normaal was van hoe ze leefden. Nu moet hij dus partneralimentatie betalen. Dit is behoorlijk wat. Let wel 900 euries per maand. Het kromme hiervan is dat zijn ex een parttime baan heeft, en daarnaast nog zwart werkt, werkhuisje, kinderoppas etc etc. Ze heeft ook alweer een langere tijd een nieuwe vriend, hier is ze meer dan in haar eigen huis. Is hier is nu helemaal niets aan te doen. Bij haar komt het allemaal met gemak binnen, en mijn vriend moet op de blaren zitten. Dit kan zo niet langer. En ook de mensen die nu moeten betalen, hebben recht op een nieuw stelsel voor de alimentatie. Het wordt de dames wel heel gemakkelijk gemaakt. En ja, ben zelf een dame en werk hard voor mijn centjes. Heb een fulltime baan, ook gescheiden maar hoefde geen alimentatie van mijn ex te ontvangen. In deze tijd is het leven al duur genoeg. En ik vind dat ieder zijn eigen boontje maar moet doppen. En alle alimentatie ontvangende dames, blazen hoog van te toren dat ze ooooh zo onafhanelijk zijn en geen man nodig hebben. Mooi niet dus..
· Permalink
Heb net de reacties gelezen van de afgelopen tijd en wil graag reageren! Vraag aan kamerlid van der Steur (VVD) en kamerlid Berndsen D66: als 2 hard werkende mensen in een nieuwe relatie stappen na een echtscheiding en de vrouw geen partner-alimentatie ontvangt (zij wil niet na een scheiding afhankelijk blijven van ex-man) en de man nog wel jaren moet betalen voor de ex, het toch wel heel vreemd is dat het geld van de nieuwe partner wordt meegerekend bij samenwonen. Waarom? Ik vind dat het inkomen van de nieuwe partner niet meegerekend moet worden en dat de berekening van de alimentatie geldt over het inkomen van diegene die moet betalen wat tot aan de scheidingsdata aan de orde was/is. Dus alles wat daarna extra binnenkomt niet meetellen want deze mensen werken daar hard voor en het is pijnlijk dat een nieuwe partner eigenlijk aan het werk is voor de ex van de andere. Je wordt als nieuwe partner eigenlijk mee gestraft over zaken die in het verleden liggen. Ik vind het schrijnend en het wordt toch wel heel makkelijk gemaakt voor de ex-partners want die denken, zo lekker makkelijk ik hoef niet meer te werken. De verhoudingen liggen erg scheef en er is geen ruimte voor een nieuwe relatie!
· Permalink
Nou ik dacht ik check deze site maar weer eens. Gelukkig wat medestanders. Maar blijkbaar niet van enig 2e kamerlid of partij. Die zijn weer te druk met kabinetscrisissen en zomerrecessen. Wel zag ik een item bij nieuwsuur over het LBIO en diens werkwijze. Waarop een PvdA lid commentaar gaf dat het LBIO meer als intermediar zou moeten opereren. En niet alleen maar beslaglegginen op salaris doet omdat het convenant niet nageleefd kan worden als iemand werkloos wordt of verminderd inkomen heeft. Aanleiding was een man die zijn baan kwijt raakte, maar zijn asociale ex wilde er niet over nadenken om het maandelijkse bedrag aan te passen. Er zijn zeker, gelukkig zoals Tineke en Linda, vrouwen die het van een andere kant zien. Ook kom ik die mensen tegen. Die de waardigheid hebben zelf voor hun inkomen te zorgen, of gewoon een beetje op de blaren zitten als ze bij hun partner weg gaan. Die heb ik jammergenoeg niet, die van mij eet van 3 walletjes, uitkering, alimentatie, en nieuwe vriend. Zelfs het stimuleren van afkoop van alimentatie wordt me afgeraden door financiële adviseurs, omdat dat altijd overruled kan worden door de rechter als de ex alsnog (on ontvangst van afkoop) in de financiële problemen kan komen en weer een maandelijkse heffing verwacht. 12 jaar is ooit bedoeld voor als je kinderen had, zodat ze enige leeftijd bereiken voordat de moeder weer eens moet gaan werken. Al met al, en de rechterlijke afstraffing die we hier lezen inzake verzoek om aanpassingen, kun je alleen maar constateren dat dit zwaar achterhaald, of eigenlijk nooit goed is geweest. Kunnen we niet nog een petitie indienen, of persoonlijk naar de 2e-kamer gaan? Ziet de politiek niet in dat de belastingbetaler meebetaalt, jaren lang voor torenhoge bedragen, dat mensen failliet gaan en de wraak houding van een ex kan zegevieren over de rug van kinderen en ondanks jarenlange zorgzaamheid. Niet iedere man gaat vreemd met een jongere vrouw, maar je krijgt een zwaardere straf dan menige echte crimineel. Ik sta in ieder geval elke maand binnen 2 dagen weer rood na het ontvangen van mijn salaris. Nieuwe relatie of leven wordt compleet ondermijnt. Dus net als in Duitsland en andere EU landen (want Nederland ligt toch in Europa?), pas die partneralimentatie aub zo goed en zo snel mogelijk aan. Helft van de duur van het huwelijk, en een iets acceptabelere bedrag. Zodat de minder verdienende ex partner, tijd en geld heeft om een eerlijke nieuwe start te maken, ipv van een zogenaamde gelegaliseerde parasiet met rancune uit te hangen.
· Permalink
Hoi Hoi, Hoe vaak gaat de vrouw wel niet vreemd, en denkt recht te hebben op alimentatie. Het zijn de heksen van vroeger, op de brandstapel ermee. Altijd maar denken de touwtjes in handen te hebben. Maar let op! Ik heb vanmorgen op de radio gehoord dat ze druk aan het overleggen zijn de termijn naar 5 jaar te brengen. Hopelijk nog dit jaar, dan is mijn vriend ook van het gezeik af. Succes en sterkte.
· Permalink
Ik werk full time. Vier jaar geleden gescheiden, tien jaar lang mijn best gedaan ons huwelijk te redden. Mijn jongste zoon, nu vijftien, woonde eerst bij zijn moeder. Toen betaalde ik 900 euro in de maand. Ze had een part time baantje. Nu woont mijn zoon, op zijn eigen verzoek, al weer ruim twee jaar bij mij en dat gaat gelukkig heel goed. Ik betaal nog steeds 400 euro partneralimentatie en mijn ex onderneemt bitter weinig om wat meer inkomen te verwerven. Beetje studeren, lekker creatief prutsen thuis. Ze vindt het wel best zo. Ik moet dus nog acht jaar dokken. Dat is ook het moment waarop ik bijna met pensioen moet. Iets opbouwen? Vergeet het maar. Ik ben allang blij als ik eens een maand niet rood sta. Ondertussen kan ik niets sparen, loopt mijn huis achterstallig onderhoud op, koop ik kleren en spullen bij een kringloopwinkel. Ik ben veroordeeld tot twaalf jaar met een boete van ruim 57.000 euro. Volgens mij kom je met het plegen van een moord met minder weg. Ik verzorg ons kind en heb welgeteld één dag in de twee weken voor mezelf. Ooit nog een relatie opbouwen? Als ik eraan denk voel ik een knoop in mijn maag. Dat zit er voor mij nooit meer in, denk ik. Fijn dat men probeert dit bizarre systeem eindelijk te wijzigen. Voor mij komt het te laat, vrees ik.
· Permalink
Ik ben 3 jaar geleden gescheiden, op mijn initiatief. Situatie is als volgt: zoonlief (16 jaar) woont voor 55% van de tijd bij mij. PA is € 1.700 bruto per maand, KA is € 150 netto per maand. Ex werkte toen 3 dagen in de week, nu 4 dagen in de week. Ex heeft al 3 jaar een redelijk welgestelde vriend, maar onderhoud (bewust?) een LAT relatie. Als mijn zoon bij ons is, woont ze samen, als mijn zoon bij haar is niet. Netto houdt zij nu meer over, omdat ze meer is gaan werken. Er is voor haar geen enkele prikkel om samen te gaan wonen, want dat scheelt haar € 1.700 aan inkomsten per maand. Ik moet dit op deze wijze nog 9 jaar lang betalen. Over 15 jaar hoop ik met pensioen te gaan kunnen. Alleen zal dit niet lukken omdat daar waar anderen een ‘pensioen gat’ hebben, ik een ‘pensioen krater’ bezit (50% is naar ex gegaan). Over 9 jaar heb ik nog 5 jaar de mogelijkheid om mij ‘pensioen krater’ te verkleinen naar een ‘pensioen gat’. Dit gaat me niet lukken. Mijn ex daarentegen lacht zich straks drie keer in de rondte, omdat haar pensioen enorm dik in orde is (samen met die van haar vriend). En houdt alsjeblieft op met het argument dat de vrouw (uitzonderingen daargelaten) thuis hebben moeten zitten, carrière hebben moeten missen vanwege de carrière van hun man. Mijn ex heeft VMBO gedaan, moest niets hebben van hard werken en zeker niet van hard studeren. Dus voer die wet zo snel als mogelijk in. Sterker nog, het is een serieus bezuinigingsvoorstel voor de staat. Momenteel betaalt de staat voor heel veel alimentaties minimaal zo’n 10% mee (verschil tussen 52% belastingtarief en 40%). Stop deze onzin en zorg ervoor dat er maatwerk komt. Want ik ben er wel van overtuigd dat er ook vrouwen zijn voor wie partneralimentatie wel noodzakelijk is. Er zijn immers genoeg mannen die vrouw en kinderen in de steek laten.
· Permalink
Word er nog aan gewerkt om de partneralimentatie te stoppen. Ik moet steeds meer betalen en ik krijg er geen loon bij.