Vraag aan het CDA, de PvdA, de PVV en de VVD (kamerlid Omtzigt, kamerlid Vermeij, kamerlid de Jong en kamerlid Huizing)
Ik ben bijna 62,5 jaar en geboren in januari 1949. Ik heb een langjarige WAO geschiedenis achter de rug met perioden dat ik als het even weer beter leek te gaan toch weer aan het werk ging. Mijn laatste uitval was in oktober 2008 na toch weer een tijd gewerkt te hebben. Op één dag in april 2011 werd mij een WAO uitkering met terugwerkende kracht naar 2008 toegekend. Ik was weer 80-100% arbeidsongeschikt. Maar in dat zelfde uur werd ik naar 15-25% herkeurd naar het heden. Ik zal hier niet uitgebreid ingaan op de verwerpelijke procedure die door het UWV is gevolgd. Wat ik me echter wel afvraag is het volgende. In de Nota van Toelichting van het gewijzigde schattingsbesluit, dat in 2004 in het staatsblad (434) werd gepubliceerd is een passage opgenomen waarin de wetgever een groep arbeidsongeschikten heeft uitgezonderd om te worden onderworpen aan de grote herkeuringsoperatie met dat gewijzigde schattingsbesluit. Het betreft een groep die in of voor 1 juli 1949 geboren is. Als reden voor die uitzondering werd de leeftijd en de arbeidsmarktkansen gegeven. In een Memorie van Toelichting aan de Tweede Kamer werden nog de marginale financiële opbrengst genoemd en de onrust die bij de betrokkenen zou ontstaan. Is het dan niet zo dat het UWV door mij, geboren in januari 1949, en dus behorende bij die beschermde doelgroep, te herbeoordelen zich schuldig maakt aan het negeren van de uitdrukkelijke wens om die groep met rust te laten en wel om de redenen die hij heeft verwoord?
Antwoord van de VVD (2/5, kamerlid Huizing)
Wat bevindt u zich in een ontzettend vervelende situatie. Allereerst is het al vervelend dat u gedeeltelijk arbeidsongeschikt bent, nog vervelender is echter het feit dat u op zo’n vervelende manier bent herkeurd. In het Coalitieakkoord van het Kabinet Balkenende 4 is besloten om de leeftijdsgrens van degenen die – in het kader van de eenmalige herbeoordelingsoperatie – worden herbeoordeeld met het op 18 augustus 2004 aangepaste Schattingsbesluit arbeidsongeschiktheidswetten, te verlagen van 50 naar 45 jaar. Daartoe zal het Schattingsbesluit arbeidsongeschiktheidswetten in die zin worden gewijzigd dat het “oude” Schattingsbesluit (zoals dat luidde vóór 18 augustus 2004) per 22 februari 2007 weer van toepassing is op de uitkering van degenen die vóór of op 1 juli 1959 zijn geboren. Als gevolg van die wijziging dienen arbeidsongeschikten die zijn geboren tussen 1 juli 1954 en 1 juli 1959 te worden herbeoordeeld op basis van het “oude” Schattingsbesluit. In het onderhavige wetsvoorstel wordt geregeld dat het UWV hen – met uitzondering van de volledig arbeidsongeschikten – ambtshalve zal herbeoordelen op basis van het “oude” Schattingsbesluit. Deze ambtshalve herbeoordeling wordt uitgevoerd met de meest recente gegevens uit het dossier van de betrokkene waarover het UWV beschikt, tenzij de betrokkene om een nieuwe medische keuring verzoekt, en heeft terugwerkende kracht tot en met 22 februari 2007.
Op basis van bovenstaande informatie kan ik stellen dat de uitzonderingen geboren dienen te zijn voor 1 juli 1954. Op basis van de gegevens die u me heeft gegeven in uw vraag zou ik dan kunnen oordelen dat u tot die groep van uitzonderingen behoort. Ik kan echter niet zeggen of het UWV juist heeft gehandeld in dezen, daarvoor beschik ik over te weinig informatie. Ik adviseer u dan ook contact op te nemen met het UWV en eventueel een klacht in te dienen. Wordt er geen gehoor gegeven aan uw verhaal, dan kunt u altijd nog de Nationale Ombudsman inschakelen.
Antwoord van het CDA (12/5, kamerlid Omtzigt)
De uitzonderingsbepaling bij de herkeuringen is gemaakt ten opzichte van het nieuwe schattingsbesluit. Mensen geboren voor 1949 (later is de grens opgerekt, maar dit terzijde), worden niet herkeurd volgens de nieuwe normen, die een stuk strenger zijn. Een jongere groep is wel herkeurd volgens nieuwe strengere normen. Echter ook het oude schattingsbesluit voorzag al in de mogelijkheid tot herkeuringen. Die blijft ook voor mensen die toen geboren zijn. Wanneer herstel optreedt, bestaat er niet langer recht op een arbeidsongeschiktheidsuitkering. De verzekering is namelijk geldig zolang iemand niet in staat is om werk te verrichten of om minder werk te verrichten.
Geen antwoord van de PvdA (16/7, kamerlid Vermeij)
Na 3 maanden en twee keer rappelleren is geen antwoord ontvangen.
Geen antwoord van de PVV (16/7, kamerlid de Jong)
Na 3 maanden en twee keer rappelleren is geen antwoord ontvangen.
· Permalink
Bedankt voor de reactie. Ik heb inmiddels de zaak voorgelegd aan de Nationale Ombudsman. Toch nog dit: Heeft de wetgever bij het benoemen van de reden tot uitzonderingen in eerste instantie mensen geboren op of voor 1 juli 1949 geen precedent geschapen door te stellen dat gelet op de leeftijd van die mensen en daaraan gekoppeld hun arbeidsmarktkansen die groep een label moet hebben dat aangeeft dat die groep niet meer bemiddelbaar is. Juridisch zou je dus kunnen stellen dat het label dus ook zou gelden indien er een individu uit die groep zou worden opgeroepen door het UWV ter herbeoordeling. De inhoud van dat label verandert immers niet, tenzij de arbeidsmarkt ineens heel positief reageerd op deze groep arbeidsongeschikte, gedeeltelijk of volledig. Is de wetgever hier niet slecht geadviseerd door zijn ambtenaren, en ook door de tweede en eerste kamer? Want die uitspraak tot uitzondering van die groep, en later nog meer groepen, om aan die herkeuringsoperatie van 2004 te worden onderworpen staat haaks op artikle 23 van de Wet WAO. Dat artikel stelt dat het UWV naar eigen oordeel iedereen kan oproepen voor een herbeoordeling. Er bestaat in dit artikel geen uitzonderingsclausule. In een rechtzaak is dit al een keer aan de orde geweest. De rechter beriep zich op dat artikel 23, en naar mijn oordeel is dat juist. Maar dat artikel verdraagt zich niet met de door de wetgever gedane uitspraken. Ook kun je naar mijn idee niet stellen dat die uitspraak moet worden bezien in de toen geldende context. Bijvoorbeel 5 jaar later verandert er niets in positieve zin voor die groepen, sterker nog, er veranderd juist iets in negatieve zin: ze zijn 5 jaar ouder geworden.
Dus samengevat: door motivaties van de wetgever voor het uitzonderen van groepen van de herbeoordelingsoperatie met verscherpte regels schept hij een precedent namelijk, bij het benoemen van kenmerken van die groepen (leeftijd en arbeidsmarktkansen) zijn die groepen gelabeld. Dat label zal dus in de zin van de beginselen van Rechtszekerheid botsen met artikel 23 van de Wet WAO. Door tenslotte dit artikel ook niet aan te passen kun je eigenlijk spreken van een grote onzorgvuldigheid van de wetgever en ook al de instanties die hier bij betrokken zijn geweest hebben zitten slapen.
· Permalink
Ik vind de manier waarop arbeidsongeschikte mensen op dit moment behandeld worden echt schandalig. Vaak wordt er maar zo even gesteld dat ze nu ineens wel kunnen werken. Krijgen ze een lijstje van het UWV met wat ze “wel” kunnen. Maar hierbij wordt er totaal niet gekeken naar hun (vaak oudere) leeftijd. Werkgevers vinden het al lastig om een iets oudere werknemer aan te nemen. Laat staan één die niet voor 100% kan draaien. Ze kunnen dan toch veel beter een Pool aannemen? Goedkoop, snel en geen wederzijdse verplichtingen. Vaak kloppen die lijstjes waarin staat wat ze “wel” kunnen, ook niet helemaal. Zo werd er tegen mijn schoonmoeder gezegd dat ze wel in de metaal kon werken?!? Ze heeft altijd last van de rug (hernia’s gehad), mag niet te lang staan of zitten, heeft lipodystrofie. En die moet werk gaan verrichten wat zelf nog wel zwaar kan zijn voor een jonge en gezonde man. Zo nog een voorbeeld. Een invalide man, was al afgekeurd maar wou erg graag werken om een steentje bij te dragen. Bij toeval kwam hij ergens aan de bak maar naar 5 jaar kreeg hij ook last van zijn handen. Hij had in eerste instantie helemaal niet hoeven werken maar zit nu wel in de WW en moet op zoek naar werk. En dat alles omdat de beste man met goede bedoelingen wat probeerde. Wie neemt hem nu aan? Die kans is zo nihil. Helemaal in tijden van crisis en met een arbeidsmarkt die verstoord is door arbeidsmigranten. Nog erger vind ik dat mijn schoonzusje laatst op een banenmarkt was en daar een arbeidscoach een blinde vrouw naar een standje zag begeleiden. Waar gaat het toch heen op dit moment? Zeer ernstige ontwikkelingen….
· Permalink
Ik ben 49 jaar, alleenstaande moeder én gedeeltelijk in de WAO door reumatoide. En ja, uitkering tot bijstandsniveau mét een koopwoning! Hoe ik dat allemaal heb gered weet ik niet. Alle regels en wetten in de afgelopen jaren en wetten die per 1 januari 2015 nog komen treffen mij harder en harder in mijn situatie. 27 jaar heb ik voor een baas gewerkt, werk mee naar huis genomen en 27 jaar WAO-premie betaald, voor wat! Nog voor de reorganisatie ben ik gedumpt door mijn werkgever (een big fish) op mijn zwakste moment, opnieuw hoge ontstekingspijnen en door mijn rug gegaan, terwijl ik ziek thuis was voor de overige 20,0 uur die ik wel kon werken, naar vermogen noemen ze dat. Volgens UWV had ik een “arbeidstechnisch sterke positie”. Hmmm, waar was de jurist van UWV die mij daarbij kon helpen. Na wederzijds goedvinden in de WW beland voor 2 jaar! Goh, na zoveel jaar werken en 27 jaar WW-premie betaald blijft er 2 jaar WW over. Volgens UWV moest ik, buiten de 16,0 uur WAO-uitkering werk zoeken voor 20,0 uur, dus sollicitatieplicht. In de afgelopen 4 jaar (inmiddels uit WW naar toeslag UWV tot bijstandsniveau). Mijzelf rot gesolliciteerd om aan de bak te komen voor 20,0 uur. In die 4 jaar niemand gezien van UWV, ik heb 3 ordners vol van sollicitaties met bijbehorende afwijzingen. In die periode 4 crashes gehad met mijn computer door site Werk.nl, diverse malen ook eruit gegooid en maar weer ingeschreven als werkzoekende. Op dit moment heb wonder boven wonder een baan op 0-urenkontrakt gekregen, maar ik ben lichamelijk NIET GENEZEN van mijn reumatoide! Ik kreeg bijna een hartaanval toen ik erachter kwam dat mijn 16,0 uur WAO niet beschermd is. Ik zal nooit en te nimmer een fulltime-baan kunnen draaien, wil ik wel, maar mijn lichaam en mijn ziekte die ik de afgelopen jaren een beetje onder controle zeggen nee. Vooral in de winter is het een opgave om de dag door te komen. Nu zegt mevr. Klijnsma: werken moet lonen!!!! Hoe dan in mijn situatie? Ik werk voor ong. 20,0 uur o.b.v. mininumloon, de WAO vervalt na wat ik op internet lees, dus moet toch weer aangevuld worden tot bijstandsniveau, dan gaat het via het gemeentepotje, kan ik een gemeentepas aanvragen en bijzondere bijstand, kan ik mijn huis verkopen (die op dit moment goedkoper is dan huren) met verlies van EUR 24.000,00. Het is dus verplaatsen van een probleem, van het kastje naar de muur, ik kom dus nooit uit de situatie van bijstandsmoeder! Terwijl mijn vader, die ook in de WAO zat (inmiddels overleden), volledig was afgekeurd voor Reumatoide. Het zou allemaal zo opgelost kunnen zijn als ik de bescherming had van de WAO-uren, ik ben 49 jaar, het is voor mij ook heel moeilijk om een baan te vinden die ik vol kan houden én te behouden. Hoef ik bij de gemeente niet meer aan te kloppen, kom ik iets boven het minimum uit en kan ik aan mijn kind laten zien dat WERKEN ECHT LOONT!!!!
Zonder deze bescherming belandt ik uiteindelijk weer in de ziektewet, kunnen we weer gekeurd worden door “nieuwe” regels (die wellicht indruisen tegen de Europese regels), waarbij ik dan in het slechtste geval in de bijstand verval enz. enz. Aan de andere kant vraag ik mij af: de WAO is een “oude” regeling, daarvoor is de WIA gekomen, die betere bescherming bied dan de WAO, hoe krom is dat! Terwijl tijdens mijn laatste dienstjaren én in de WW tegen mij gezegd is dat de WAO beschermd was en ik alleen maar een baan hoefde te vinden voor 20,0 uur. Tussen 2007 (ik ben vóór 2004 ged. afgekeurd) en nu zijn de regels van de WAO aangepast. Kan dit zomaar volgens Europese regels? Het is een soort verzekering én, algemeen bekend, bestaande regels bij “bevroren/opgeheven” verzekeringen mag je niet meer aanpassen na beëindiging van zo’n regelwetgeving/verzekering. Kan iemand mij dit duidelijk maken?
· Permalink
Ik wil nog benadrukken dat ik vind dat alle Deel-WAO-ers recht hebben op bescherming, omdat er velen zijn die wel willen werken, gedeeltelijk, maar niet kunnen, omdat ze in deze uitzichtloze situatie komen van bijstandsniveau. Wij hebben niet gevraagd om ziek te worden, heeft ook met erfelijkheid te maken en sommige aandoeningen zijn gewoon niet te genezen. We proberen alleen maar de dag door te komen op een waardige en vriendelijke manier, ondanks de pijn. Niemand kan de toekomst voorspellen, maar het kan iedereen overkomen!
· Permalink
Nu we langer moeten doorwerken zullen meer mensen afgekeurd worden. Helaas komen zij niet meer in aanmerking voor de WIA. Daar kom je alleen nog voor in aanmerking als je dood bent. Jammer genoeg hebben vakbonden zich niet voldoende ingezet om de oude WAO te handhaven. Op dit moment is er de 50pluspartij die druk hamert op pensioenen, maar ik hoor ze nooit over een herziening van de WIA. Ook de andere partijen hoor je niet. Op 15 maart 2017 zijn er weer verkiezingen. Ben benieuwd wat er over de WIA in de verkiezingsprogramma’s is opgenomen.