Koopkracht en Ontslag

koopkracht

Vraag aan D66, de PvdA, de PVV en de VVD (11 april 2015, kamerlid Verhoeven, kamerlid Vermeij, kamerlid de Graaf en kamerlid Mulder)
Zover ik begrijp is de koopkracht het probleem in Nederland. Nu hebben jullie ‘in al jullie wijsheid’ besloten om het ontslagrecht te versoepelen. Naar mijn mening staat dat compleet haaks met het verhogen van de koopkracht. Ik (37) ben mijn baan kwijt geraakt en mijn vriendin (38) ook. Daarbij werd er onderhandeld met het gegeven dat de ontslagvergoeding per 01-07-2015 veel minder zal zijn. Nu heb ik gelukkig weer een baan, maar mijn vriendin nog niet. Door deze versoepeling in de ontslagvergoeding zullen veel meer (40ers) hun baan kwijtraken. De reden omdat we te duur zijn. Dit houdt in dat veel mensen geen vast contract zullen hebben en dus ook geen hypotheek of iets dergelijks kunnen aanvragen. Mijn vraag is: hoe denken jullie de koopkracht te kunnen verhogen, terwijl er minder mensen een huis bijvoorbeeld kunnen kopen. En dan heb ik het nog niet eens over de huurprijs die steeds hoger wordt. Gaat het bedrijf voor de mens? Ben erg benieuwd naar de uitleg.

Antwoord van de VVD (2/6/15, kamerlid Mulder)
U schreef aan de VVD en uitte uw zorgen over de ontslagregels die er gelden. Het spijt mij te moeten lezen dat u en uw partner beiden geconfronteerd worden met ontslag. U vraagt om een nadere toelichting aangaande het ontslagrecht, de flexibilisering en de transitievergoeding. Er zijn afspraken gemaakt in het sociaal akkoord die te maken hebben met het ontslagrecht.

  • De rechtspositie van flexwerkers wordt versterkt. Werknemers met tijdelijke contracten kunnen bijvoorbeeld eerder aanspraak maken op een vaste aanstelling.
  • Het ontslagrecht wordt eerlijker en eenvoudiger. Alle werknemers krijgen na een dienstverband van minimaal twee jaar recht op een vergoeding die kan worden gebruikt voor omscholing naar ander werk.
  • De wettelijke maximale duur van de WW wordt tussen 2016 en 2019 stap voor stap teruggebracht van 38 maanden naar twee jaar. In cao’s kunnen werkgevers en werknemers afspraken maken over aanvullingen. De WW wordt meer gericht op een snelle terugkeer naar de arbeidsmarkt.

De nieuwe wet werk en zekerheid gaat in per 1 juli 2015. De wet is nu nog niet ingetreden. Wel zijn de eerste effecten van de Wet merkbaar. Signalen hierover ontvangen wij en we zijn met veel partijen in het veld in gesprek. De wet zal dan ook snel geëvalueerd worden. Ik realiseer mij dat bovenstaand antwoord geen oplossing is voor de situatie van uw vriendin. Ik hoop dat zij spoedig een nieuwe baan zal vinden en wens haar veel succes toe.

Antwoord van D66 (9/7/15, kamerlid Verhoeven)
Hartelijk dank voor uw vraag. We waarderen het zeer om inhoudelijke tips en informatie te ontvangen, die ons helpen bij onze standpuntbepaling. Door omstandigheden zijn wij tot nu toe nog niet in de gelegenheid geweest uw vraag te beantwoorden. Onze excuses hiervoor. D66 is blij dat het ontslagrecht en de ww gemoderniseerd worden. De basis van het oude systeem is al zo’n zestig jaar oud. Sindsdien is er weinig aan gewijzigd, terwijl de arbeidsmarkt wel snel verandert. De combinatie van wijzigingen moet ervoor zorgen dat mensen die langs de kant staan een betere kans op een baan maken. Het ontslagrecht in de oude vorm kent twee problemen.
Ten eerste was er sprake van rechtsongelijkheid. Gelijke gevallen werden verschillend behandeld. Dat komt doordat er in het ontslagrecht twee routes waren: de kantonrechter en het UWV. Werkgevers kozen welke route zij gebruikten, terwijl de werknemer daar eigenlijk geen invloed op had. Zo kon het voorkomen dat de ene werknemer een grote ontslagvergoeding meekreeg, maar de andere werknemer – onder soortgelijke omstandigheden – helemaal niets.
Ten tweede was er een grote kloof op de arbeidsmarkt tussen ‘insiders’ en ‘outsiders’. Voor mensen die (langdurig) werkloos waren of een tijdelijk contract hadden – de outsiders – was het erg moeilijk om een vaste baan te vinden. Eén van de oorzaken was het ontslagrecht. Dat was dermate complex en duur, dat werkgevers wel drie keer nadachten voordat ze een vast contract aanboden. Deze problematiek blijkt ook uit de cijfers. Het aantal vaste contracten daalt, terwijl het aantal tijdelijke contracten groeit. Juist om het vaste contract weer aantrekkelijk te maken, en om dus meer mensen kans te geven op een vaste baan, moeten we het ontslagrecht verbeteren.
In de begrotingsafspraken 2014 is opgenomen dat het ontslagrecht een half jaar eerder wordt hervormd (per 1 juli 2015). Inhoudelijk vindt D66 deze wet een stap vooruit. De rechtsongelijkheid uit het huidige stelsel wordt gereduceerd, omdat werkgevers niet meer willekeurig mogen kiezen tussen de kantonrechter en het UWV. Daarmee wordt beoogd om gelijke gevallen gelijk te behandelen. Tevens wordt het ontslagrecht eenvoudiger, sneller en goedkoper. Hiermee wordt het vaste contract aantrekkelijker. Ook krijgen flexwerkers meer bescherming. Ik vertrouw erop u voldoende te hebben geïnformeerd.

Geen antwoord van de PvdA (11/7/15, kamerlid Vermeij)
Na 3 maanden en twee keer rappelleren is geen antwoord ontvangen.

Geen antwoord van de PVV (11/7/15, kamerlid de Graaf)
Na 3 maanden en twee keer rappelleren is geen antwoord ontvangen.

1 reactie


  1. ·

    Natuurlijk een belachelijk politiek correct antwoord op al uw vragen. Laat ik het even zelf uiteenzetten.

    ‘De rechtspositie van flexwerkers wordt versterkt. Werknemers met tijdelijke contracten kunnen bijvoorbeeld eerder aanspraak maken op een vaste aanstelling.’
    Bovenstaand is natuurlijk enigszins waar wanneer werkgevers verplicht worden om mensen na 2 jaar in vaste dient te nemen. Wat je nu ziet is dat mensen niet na 3 jaar, maar al na 2 jaar, in de WW terechtkomen. Het plan wat men dus voor ogen had wordt dus hiermee totaal teniet gedaan.

    ‘Het ontslagrecht wordt eerlijker en eenvoudiger. Alle werknemers krijgen na een dienstverband van minimaal twee jaar recht op een vergoeding die kan worden gebruikt voor omscholing naar ander werk.’
    Dit is een sigaar uit eigen doos. Normaliter krijg je gewoon een gouden handdruk wanneer je boventallig bevonden wordt, wanneer je bijvoorbeeld al 20 jaar in dienst bent bij een GROTE werkgever en de 40 al bent gepasseerd, is het te gek voor woorden om de gouden handdruk om te zetten naar een transitievergoeding. Welke opleiding zou je moeten volgen? Vaak gaat het dan om een omscholing dat door de werkgever zelf wordt gegeven, het geld blijft dan binnen datzelfde concern. De vraag is dan weer, wie wordt hier beter van? De werkgever en niet de werknemer. Ook is het vreemd dat er geen overgangsregeling is getroffen. Dat je voor de reeds opgebouwde dienstjaren, van voor deze wet, gewoon wel nog steeds de gouden handdruk krijgt. Zo is er een verhaal van een direct collega die na 25 dienstjaren in november is ontslagen en een gouden handdruk meekreeg van bijna €100.000,- Een andere collega, net zo lang in dienst vreest dat hij na 1 juli aan de beurt is. Hij zal zelf, nog geen jaar later, het dan moeten doen met een belachelijk lage transitievergoeding. Hij zou hebben gewenst om ook afgelopen november ontslagen te zijn geweest. Waarom dus die dienstjaren niet vrijstellen van deze nieuwe wet? kortom, de werknemer wordt hier niet beter van!!

    ‘De wettelijke maximale duur van de WW wordt tussen 2016 en 2019 stap voor stap teruggebracht van 38 maanden naar twee jaar. In cao’s kunnen werkgevers en werknemers afspraken maken over aanvullingen. De WW wordt meer gericht op een snelle terugkeer naar de arbeidsmarkt.’
    Wederom iets waar een werknemer niets aan heeft. Om te stellen dat het inkorten van de WW duur als doel heeft om mensen sneller weer op de arbeidsmarkt te krijgen, is ronduit een sprookje. Wat je wel ziet is dat mensen sneller in de bijstand komen en van daaruit te maken krijgen met de alom gevreesde ‘participatie wet’. Mensen moeten dan gedwongen werk gaan doen met behoudt van de uitkering en indien men niet meewerkt, gekort worden op de uitkering en in vele gevallen helemaal geen uitkering krijgen. Wat dat betreft hebben ze dan wel gelijk, om mensen sneller op de arbeidsmarkt te krijgen. Maar niet omdat je er dan zelf beter van wordt. Nee, de bedrijven krijgen gratis personeel en vaak ook nog een subsidie. Hoe kun je iemand die zijn hele leven heeft gewerkt na 24 maanden in de bijstand gooien en dan werk laten doen en zeggen dat dit is om ‘werk ervaring’ op te doen? Hoe komt het dat wanneer er blijkbaar wel werk is (anders kun je als bijstandtrekker niet aan het werk bij al die bedrijven) mensen geen loon krijgen conform de wet en/of CAO van dat bedrijf? Hoe kan men mensen laten werken voor een bedrag dat veel lager ligt dan het minimumloon? Je ziet, ook deze regel is er niet voor de werknemer, maar eerder voor de werkgever bedacht. Hoezo geen werk verdringing?

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *