Kinderalimentatie Oninbaar

kinderalimentatie

Vraag aan het CDA, de CU en de PvdA (26 mei 2014, kamerlid Oskam, kamerlid Segers en kamerlid Recourt)
De rechter heeft vastgesteld dat alleenstaande moeder voor haar 5-jarig inwonende kind recht heeft op 300 euro kinderalimentatie van de vader met terugwerkende kracht vanaf april 2013. De vader zegt van een uitkering rond te moeten komen en veel schuldeisers heeft. Hij betaalt de vastgestelde kinderalimentatie niet. Ook is bekend dat hij zwart (bij)verdient. Moeder ontvangt tevens een uitkering. Ondertussen is het LBIO ingeschakeld. Moeder heeft echter van haar advocaat vernomen, dat de kans dat er betaald gaat worden minimaal is, omdat de vader al zoveel beslagleggingen heeft en dat er geen geld is om te betalen i.v.m. de beslagvrije voet. Hoe kan het dat de vader zich wel op zijn rechten kan beroepen voor bijvoorbeeld een omgangsregeling, maar dat het niet mogelijk is, hem aan zijn financiële plichten te laten houden? Moeder draagt dus alleen de financiële verantwoordelijkheid voor het kind.

Antwoord van de PvdA (26/6/14, kamerlid Recourt)
De PvdA vindt dat ouders beiden verantwoordelijk zijn voor de verzorging en opvoeding van hun kinderen. Dat betekent dat de ouders zowel in tijd als in geld ruimte moeten creëren voor hun kinderen. Soms is de situatie zo dat er geen gelijke verdeling van de zorgtaken mogelijk is en zal de verzorgende ouder een financiële bijdrage moeten krijgen van de andere ouder voor de extra zorg die zij levert. De rechter houdt rekening met de draagkracht van de ouders en zal op basis van die draagkracht de hoogte van de kinderalimentatie bepalen. De PvdA is van mening dat, als de alimentatieplichtige schulden heeft, de kinderalimentatie altijd voorrang moet hebben op die andere schulden (behalve dan een schuld bij de fiscus). Dit is nu niet in de wet geregeld en dat is wat, de PvdA betreft, jammer. Daarom is de PvdA bezig met het aanpassen van de wet. Als kinderalimentatie voorrang heeft op andere schulden, zal het LBIO makkelijker beslag kunnen leggen op de inkomsten van de weigerachtige betaler. Op die manier zal de alimentatieplichtige gehouden worden aan zijn betalingsverplichtingen.

Geen antwoord van het CDA (26/8/14, kamerlid Oskam)
Na 3 maanden en twee keer rappelleren is geen antwoord ontvangen.

Geen antwoord van de CU (26/8/14, kamerlid Segers)
Na 3 maanden en twee keer rappelleren is geen antwoord ontvangen.

2 reacties


  1. ·

    Waarom moet ik betalen tot hun 21ste jaar? ik betaal wel, maar zie ze nooit. Zij kon een nieuw leven opbouwen, maar ik moet mij hoofd boven water zien te houden. Zit nu 2 jaar in de ww en moet nog steeds het volle pond betalen. De ene woont op zich zelf. Ze hebben alle bij een baantje er bij en ik betaal nu al van hun 8ste jaar af. Kan het niet tot 18 jaar dan zij ze toch volwassen of niet? Ik wil hier graag een andwoord op. gr harmen

    Beantwoorden

  2. ·

    Het innen van kinderalimentatie, ook via het LBIO, verloopt in vele gevallen moeizaam. Als er andere schuldeisers zijn, gaan deze voor (fiscus!) of staan gelijk aan de kinderalimentatieschuld. Hoe is dat nog mogelijk? Kinderen zijn hiervan de dupe. Niet alleen in financieel opzicht, maar ook vanwege de onnodige spanningen die dit tussen ouders oplevert. Als de alimentatieplichtige partij al schulden heeft, worden deze alleen maar vergroot vanwege de bijkomende inningskosten, waardoor de positie van deze ouder en dus ook van de kinderen alleen maar verergert. Is Nederland niet rijp voor een ander inningsstelsel? Een goed voorbeeld hiervan is Nieuw Zeeland. Kinderalimentatie wordt direct van loon/ uitkering ingehouden en aan de rechthebbende overgemaakt. Simpel, geen gedoe, minder bijkomende kosten en een duidelijke boodschap van de overheid: De kosten van kinderen draag je samen!

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *