Vraag aan GL (11 juni 2015, kamerlid Voortman)
Ik maak mij ernstig zorgen over periodieke zorgkosten van Nederland. Als chronisch zieke snap ik dat ik meer geld kost dan gemiddelde Nederlander, maar vorderingen van 250 euro zijn amper meer op te vangen voor de gemiddeld chronisch zieke. Aangezien ik zelf werkzaam ben in de zorg ben ik kritisch op de kosten en hou ik dan ook bij wat ik gemiddeld kost. Echter in mijn overzicht van zorgkosten staat dat er per kwartaal geld gaat van mijn zorgverzekeraar naar mijn huisarts. En niet een keer, maar naar de huisarts zelf, naar de maatschap en naar een stichting waarin de huisarts zit. Kortom per kwartaal ontvangt mijn huisarts geld van mijn zorgverzekeraar, zonder dat er überhaupt zorgkosten gemaakt worden. Uit contact met mijn zorgverzekeraar begrijp ik dat dit ‘abonnementskosten’ zijn. Ik ben het hier niet mee eens. Een huisarts declareert op het moment dat hij kosten maakt zijn eigen tarief en kan voor sommige spullen (bijvoorbeeld ECG patches) tot wel 9 keer meer declareren dan dat ze kosten. Straks gaan alle andere zorginstellingen ook ‘abonnementsgeld’ vragen. Dit kost zonder dat er zorg geleverd wordt straks miljarden. Kan hier naar gekeken worden?

Antwoord van GL (15/6/15, kamerlid Voortman)
Bedankt voor uw vraag aan GroenLinks. En wat goed dat u zo kritisch let op uw zorgkosten. Ik begrijp heel goed dat het lijkt alsof huisartsen op deze manier ‘gratis geld’ krijgen. In uw geval blijkt bijvoorbeeld dat de huisarts meer geld voor u ontvangt dan dat u ‘kost’. Andere patiënten echter, zullen deze periode juist meer ‘kosten’ dan gemiddeld. Voor hen ontvangt de huisarts hetzelfde bedrag. Op deze patiënten maakt hij dus ‘verlies’. Een deel van de financiering van huisartsen gaat namelijk volgens de zogenaamde ‘populatiebekostiging’. Dat betekent dat de huisarts per ingeschreven patiënt een standaardbedrag ontvangt, waarvan het de verwachting is dat hij dat gemiddeld aan dat type patiënt zal besteden. Wanneer elke huisarts bij elke patiënt apart elke handeling moet declareren zadelen we huisartsen op met een heleboel extra administratie. Bovendien gaan zorgverzekeraars dit dan ook weer per patiënt controleren. Dat is precies het soort bureaucratie die we zoveel mogelijk willen vermijden in de zorg omdat het veel geld kost.
Daarnaast zijn er veel werkzaamheden van huisartsen (het onderhouden van de praktijk zelf, het overleg met de wijkteams) die niet specifiek voor één patiënt zijn. Wanneer huisartsen geen financiering meer zouden hebben voor dit type werkzaamheden zouden ze hier nog minder tijd aan kunnen besteden. Terwijl ook de ‘niet-patiëntgebonden’ werkzaamheden van een huisarts heel belangrijk zijn. Voor andere, wel ‘patiëntgebonden’ zorg, zoals bijvoorbeeld ECG patches die u noemt, krijgt de huisarts op een andere manier betaald. Deze zorg wordt per keer gedeclareerd. Dat sommige huisartsen hiervoor veel te veel declareren, zoals u terecht noemt, is inderdaad een groot probleem, GroenLinks probeert dit soort perverse marktwerking uit de zorg te weren.
Oftewel, door de huisarts op deze manier te financieren wordt er veel bureaucratie voorkomen en wordt de huisarts in de gelegenheid gesteld belangrijke overkoepelende huisartstaken uit te voeren. Uiteindelijk zullen de zorgkosten in Nederland dan ook juist lager uitvallen door deze vorm van bekostiging. De huisarts heeft in Nederland, als eerste aanspreekpunt voor de patiënt, een bijzondere plek in ons zorgstelsel. Wij hebben er als samenleving vertrouwen in dat we de huisarts, als een professional met een grote beroepseer, op deze manier het beste in staat stellen zijn/haar taak uit te voeren. Het is gelukkig niet zo dat andere zorginstellingen nu ook ‘abonnementsgeld’ kunnen vragen. Dat is simpelweg verboden. Ik hoop hiermee uw vraag beantwoord te hebben.